ترانه های فیتیله ای 19 آینده ی که برای ما می سازید

آی آدمای دنیا

وقتی که ما بچه ها، تو دنیا پا می ذاریم
مثل بزرگترامون، از دنیا سهمی داریم
دلای ما کوچیکه، اندازه ی مشتمون
مشتایی که یه برکه ن، وقتی می گیره بارون
صدای ما بچه ها، به آسمون می رسه
انگاری که نه انگار، به گوشتون می رسه؟
هیچکی به فکر ما نیست، آینده مون خرابه
آخه چرا چشاتون، همیشه توی خوابه
ما حرفامونُ باید، به کی بگیم بدونه
جدی بگیر ما رُ، همیشه بی بهونه
به اسم کار و کوشش، کمتر تو خونه هستید
به سمت چشمای ما پنجره ها رُ بستید
از خونه وقتی می رید، اتاقا زندون می شن
همدم لحظه هامون، عروسکامون می شن
این روزا وقتی نیستید، چشمای ما تر می شه
فاصلمون از شما، هی داره بیشتر می شه
این جوری یاد می گیریم، دوری از شما رُ
که با شما نباشیم، تموم لحظه ها رُ
آی آدمای بدونید، هوای خوب و تازه
یه آسمون زیبا، برای ما نیازه
واسه نفس هوا نیست، دنیا رُ دود گرفته
آسمونِ قشنگُ ابر کبود گرفته
زندگی تو قفس که اسمش پرندگی نیست
این جوری زنده موندن، اسمش که زندگی نیست
آی آدمای دنیا، هر روز یه گوشه جنگه
تمومه قصه هاتون، از لوله ی تفنگه
هر لحظه توی دنیا، از ما یکی کم می شه
سهم ما از خوشی ها، غصه می شه، غم می شه
دنیا رُ جوری ساختید، ضعیفا توش بمیرن
یه عده گشنه هستن، یه عده سیر سیرن
سهم ما بچه ها که فقر و گرسنگی شد
قسمت ما تو دنیا، هر چی بگی نگی شد

شایا تجلی

شایا تجلی :: جمعه 91/1/25 ساعت 1:28 صبح

نوشته های دیگران ()